به طور کلی، معمولا دو سیستم برای استخراج روغن وجود دارد، یکی از آنها پیش فشردگی (در ترکیب با استخراج از طریق حلال) و دیگری فشار کامل (یک فرایند استخراج روغن با روش مکانیکی و دستگاه روغنگیری ) است.
پیش فشردگی: پیش فشردگی به معنای استخراج روغن ابتدا با فشار مکانیکی دستگاه روغنگیری و سپس ارسال خروجی آن به بخش استخراج از طریق حلال می باشد. این روش معمولا برای کارخانه هایی با سطح تولید بالا مناسب می باشد. دانه های روغنی / کانولا و دانه های آفتابگردان، مواد گیاهی معمول برای پیش فشردگی هستند.
روش پیش فشردگی می تواند تقریبا ۶۵٪ تا ۷۵٪ از روغن موجود در دانه ها را استخراج کند. اگر می خواهید روغن بیشتری را از طریق روش مکانیکی از دانه ها بدست بیاورید، مصرف انرژی الکتریکی دستگاه روغنگیری پرس به طور قابل توجهی افزایش می یابد، بخش های داخلی پیچ پرس اهمیت قابل ملاحظه ای دارند، بارگذاری ممکن است از محدوده های مکانیکی تجاوز کند و منجر به ایجاد ساختاری شود که نفوذ حلال را دشوار می کند.
سیستم های پیش فشردگی دارای ظرفیت پردازش دانه تا ۳۰۰۰ MTPD یا بیشتر می باشند. دانه ها در ابتدا از طریق دریچه ورودی به دستگاه روغنگیری پرس وارد می شوند و سپس وارد محفظه فشار می شوند، که در آنجا تحت فشار قرار می گیرند.
۷۰٪ روغن استخراج می شود؛ روغن باقی مانده در کیک حدود ۱۵ تا ۱۸ درصد است. جامدات باقی مانده از فرآیند پیش فشردگی در فرایند استخراج با حلال استفاده می شوند تا اینکه که روغن باقی مانده در آنها استخراج شود.
فشار کامل: فشار کامل به معنای استخراج روغن تنها با روش مکانیکی است. فشار کامل را می توان به صورت تک فشاری انجام داد که معمولا برای کارخانه های کوچک تولید روغن مورد استفاده قرار می گیرد. اگر دانه ها حاوی روغن زیاد باشند، روش دو فشاری باید برای دستیابی به حداکثر بازده مورد استفاده قرار گیرد.
روغن را می توان تا حد امکان استخراج کرد، میزان روغن در کیک باقی مانده از فرآیند فشار، حدود ۵-۸٪ است. با توجه به ماهیت محصول، روغن زدایی توسط نیروهای بین مولکولی و مویینگی محدود می شود. اما، در حالی که استفاده از سیستم معمولی برای پیش فشردگی، روغن را تا حدود ۷۰٪ استخراج می کند، حالت فشار کامل می تواند تا ۹۰٪ یا بالاتر روغن موجود در دانه ها را استخراج کند.
این به معنای روغن باقیمانده در کل کیک های حاصله، در محدوده ۵ تا ۸ درصد می باشد. به منظور دستیابی به میزان اضافی روغن، دانه های روغنی باید برای مدتی طولانی تحت فشار دستگاه روغنگیری فشار پیچی قرار گیرند. فشارهای بالاتر عمدتا با رطوبت بذر پایین تر به دست می آیند که باعث افزایش اصطکاک بین دانه ها می شوند.
فشار بالاتر ظرفیت پرس را محدود می کند. علاوه بر این، مدت زمان نگهداری طولانی مدت نیازمند سرعت شفت کم است که ظرفیت را حتی محدودتر می کند. بنابراین، پرس کامل با ظرفیت محدود مشخص می شوند که تقریبا ۱۰/۱ ظرفیت دستگاههای پیش فشرده مدرن می باشد.
دستگاه روغنگیری پرس روغن
دستگاه روغنگیری پرس روغن، اصلی ترین دستگاه در فرآیند استخراج روغن می باشد که از بخش های کوچک تولیدکننده فشار تشکیل شده است که هر یک ظرفیت مشخصی دارند. همچنین می توان از دستگاه فشار پیچی یا هیدرولیکی استفاده کرد. نوع پیچی در مقایسه با مدل هیدرولیکی دارای مزایای زیادی می باشد.
به عنوان مثال، سازگاری بهتر، کیفیت بالای روغن، رنگ روشن، عطر و طعم خالص، تکنولوژی ساده، و بعضی از تجهیزات پشتیبانی و غیره. در اینجا، به صحبت در مورد دستگاه پیچی استخراج روغن خواهیم پرداخت.
دستگاه فشار پیچی استخراج روغن چطور کار می کند؟
دستگاه فشار پیچی برای استخراج روغن، دانه های روغن را از طریق یک محفظه فشار، فشرده می کند. مواد اولیه از یک طرف وارد دستگاه روغنگیری شده و فشرده می شوند و مواد زائد از سمت دیگر خارج می شوند. این دستگاه از اصطکاک و فشار مداوم از طریق پیچ استفاده می کند تا مواد دانه ای را حرکت داده و فشرده کند.
روغن از فیلترهایی با سوراخ های کوچک عبور می کنند به طوریکه به جامدات دانه ای فیبری اجازه عبور نمی دهند. پس از آن، دانه های فشرده به شکل یک کیک سخت شده در می آیند، که از دستگاه خارج می شود. فشار ایجاد شده در دستگاه فشار، حرارت را در محدوده ۱۴۰ تا ۲۱۰ درجه فارنهایت (۶۰ تا ۹۹ درجه سانتیگراد) نگه می دارد.
